Devabhasha Songs and Shlokas

ओङ्कारं बिन्दु संयुक्तं
नित्यं ध्यायन्ति योगिनः ।
कामदं मोक्षदं चैव
ओङ्काराय नमो नमः ।।

कायेन वाचा मनसेन्द्रियैर्वा
बुद्ध्यात्मना वा प्रकृतेः स्वभावात् ।
करोमि यद्यत् सकलं परस्मै
परात्परायेति समर्पयामि ।।

मूकं करोति वाचालं
पङ्गुं लङ्घयते गिरिम् ।
यत्कृपा तमहं वन्दे
परमानन्दमाधवम् ।।

नमोऽस्तु ते व्यास विशालबुद्धे फुल्लारविन्दायतपत्रनेत्र ।
येन त्वया भारततैलपूर्णः प्रज्वालितो ज्ञानमयः प्रदीपः ।।

चल चल पुरतो निधेहि चरणम् ।
सदैव पुरतो निधेहि चरणम् । ।

गिरिशिखरे तव निजनिकेतनम्
समारोहणं विनैव यानम् ।
आत्मबलं केवलं साधनं
सदैव पुरतो निधेहि चरणम्

पथि पाषाणाः विषमाः प्रखराः
तिर्यञ्चोऽपि च परितो घोराः ।
सुदुष्करं खलु यद्यपि गमनं
सदैव पुरतो निधेहि चरणम्

प्रयत्नसाध्या लोके नीतिः
समाजधारिणी कुशला बुद्धिः ।
तस्मात् साधय सत्त्वरक्षणम्
सदैव पुरतो निधेहि चरणम्

जहीहि भीतिं हृदि भज शक्तिं
देहि देहि रे भगवति भक्तिम् ।
कुरु कुरु सततं ध्येयस्मरणम् ।।
सदैव पुरतो निधेहि चरणम् ।। ४ ।।

श्रीधर भास्कर वर्णेकर

उच्चैरेष तरुः फलं च पृथुलं दृष्ट्वैव हृष्टः शुकः
पक्वं शालिवनं विहाय सहसा तं नारिकेलं गतः ।
तत्रारुह्य बुभुक्षितेन मनसा यत्नः कृतो भेदने
आशा तत्र न केवलं विफलिता चञ्चुर्गता चूर्णताम् । ।

रात्रिर्गमिष्यति भविष्यति सुप्रभातम्
भास्वान् उदेष्यति हसिष्यति पङ्कजश्रीः ।
इत्थं विचिन्तयति कोषगते द्विरेफे
हा हन्त! हन्त! नलिनीं गज उज्जहार । ।

अपदो दूरगामी च साक्षरो न च पण्डितः ।
अमुखो स्फुटवक्ता च यो जानाति स पण्डितः । ।

अस्थि नास्ति शिरो नास्ति बाहुरस्ति निरङ्गुलिः ।
नास्ति पादद्वयं किन्तु गाढम् आलिङ्गति स्वयम् । ।

कृष्णमुखी न मार्जारी द्विजिह्वा न च सर्पिणी ।
पञ्चभर्त्री न द्रौपदी यो जानाति स पण्डितः । ।

वृक्षाग्रवासी न च पक्षिराज त्रिनेत्रधारी न च शूलपाणिः ।
त्वग्वस्त्रधारी न च सिद्धयोगी जलं च विभ्रन् न घटो न मेघः ।।

यथा देशः तथा भाषा यथा राजा तथा प्रजा ।
यथा भूमिः तथा तोयं यथा बीजं तथा तरुः ।।

यावत् भारतवर्षं स्यात् यावत् विन्ध्यहिमाचलौ ।
यावत् गङ्गा च गोदा च तावदेव हि संस्कृतम् । ।

उद्यमः साहसं धैर्यं बुद्धिः शक्तिः पराक्रमः ।
षडेते यत्र वर्तन्ते तत्र देवः सहायकः । ।

यद्यपि बहु नाधीषे तथापि पठ पुत्र व्याकरणम् ।
स्वजनो श्वजनो मा भूत् सकलं शकलं सकृत् शकृत् । ।

यस्माच्च येन च यदा च यथा च यच्च
यावच्च यत्र च शुभाशुभमात्मकर्म ।
तस्माच्च तेन च तदा च तथा च तच्च
तावच्च तत्र च कृतान्तवशादुपैति । ।

सर्वे भवन्तु सुखिनः सर्वे सन्तु निरामयाः।
सर्वे भद्राणि पश्यन्तु मा कश्चित् दुःखभाग्भवेत् ।।

अतिलोभो न कर्तव्यो लोभं चैव परित्यजेत् ।
अतिलोभाभिभूतस्य चक्रं भ्रमति मस्तके ।।

लोभमूलानि पापानि सङ्कटानि तथैव च ।
लोभात् प्रवर्तते वैरम् अतिलोभाद्विनश्यति ।।

लोभात् क्रोधः प्रभवति लोभात् कामः प्रजायते ।
लोभान्मोहश्च नाशश्च लोभः पापस्य कारणम् ।।

त्रिविधं नरकस्येदं द्वारं नाशनमात्मनः ।
कामः क्रोधस्तथा लोभः तस्मादेतत् त्रयं त्यजेत् ।।

मानं हित्वा प्रियो भवति क्रोधं हित्वा न शोचति ।
कामं हित्वार्थवान् भवति लोभं हित्वा सुखी भवेत् । ।

रामाय रामभद्राय रामचन्द्राय वेधसे ।
रघुनाथाय नाथाय सीतायाः पतये नमः ।।

परोपकाराय फलन्ति वृक्षाः परोपकाराय वहन्ति नद्यः ।
परोपकाराय दुहन्ति गावः परोपकारार्थमिदं शरीरम् ॥

विद्या विवादाय धनं मदाय शक्तिः परेषां परपीडनाय ।
खलस्य साधोर्विपरीतमेतत् ज्ञानाय दानाय च रक्षणाय ॥

दुर्गे दुर्गतिहारिणि वन्दे कमले कमलविहारिणि वन्दे ।
देवि सरस्वति मतिदे वन्दे जगति सदा शुभगतिदे वन्दे । । १ । ।

गङ्गे त्रिभुवनतारिणि वन्दे यमुने दुरितविदारिणि वन्दे ।
गोदावरि गतिदायिनि वन्दे सिन्धो सुमतिविधायिनि वन्दे । । २ । ।

गिरिवर विन्ध्य हिमालय वन्दे नदनदीश वरुणालय वन्दे ।
हे प्रयाग तीर्थेश्वर वन्दे वाराणसि रामेश्वर वन्दे । । ३ । ।

वाल्मीके कविनागर वन्दे व्यासदेव मतिसागर वन्दे ।
बुद्ध सत्यसन्धायक वन्दे महावीर मुनिनायक वन्दे ।। ४ ।।

ज्ञानिवर्य हे शङ्कर वन्दे भेदभावविलयङ्कर वन्दे ।
रामानुज जनतारक वन्दे भक्तिभावविस्तारक वन्दे । । ५ । ।

पं. वासुदेव द्विवेदी शास्त्री

सादरं समीयताम् वन्दना विधीयताम् ।
श्रद्धया स्वमातृभू-समर्चना विधीयताम् । । सादरं…
आपदो भवन्तु वा विद्युतो लसन्तु वा
आयुधानि भूरिशोऽपि मस्तके पतन्तु वा ।
धीरता न हीयतां वीरता विधीयताम्
निर्भयेन चेतसा पदं पुरो निधीयताम् । । सादरं…
प्राणदायिनी इयं त्राणदायिनी इयं
शक्तिभुक्तिमुक्तिदा सुधाऽनपायिनी इयम् ।
एतदीयवन्दने सेवनेऽभिनन्दने
साभिमानमात्मनो जीवनं प्रदीयताम् ।। सादरं…

पं. वासुदेव द्विवेदी शास्त्री

अनभ्यासे विषं विद्या अजीर्णे भोजनं विषम् ।
विषं सभा दरिद्रस्य दुर्जनस्य सुभाषितम् ।।

पिबन्ति नद्यः स्वयमेव नाम्भः स्वयं न खादन्ति फलानि वृक्षाः ।
नादन्ति सस्यं खलु वारिवाहाः परोपकाराय सतां विभूतयः ।।

सत्यं ब्रूयात् प्रियं ब्रूयात न ब्रूयात् सत्यमप्रियम् ।
प्रियं च नानृतं ब्रूयात् एष धर्मः सनातनः ।।

सुवर्णपुष्पां पृथिवीं चिन्वन्ति पुरुषास्त्रयः ।
शूरश्च कृतविद्यश्च यश्च जानाति सेवितुम् ।।

पुरो धाव पुरो धाव पुरो धाव प्रतिक्षणम् ।
गुहान्ते राजते ज्योतिः युद्धान्ते राजते जयः ।।

उद्यमेनैव सिध्यन्ति कार्याणि न मनोरथैः ।
न हि सुप्तस्य सिंहस्य प्रविशन्ति मुखे मृगाः ।।

सर्पाः पिबन्ति पवनं न च दुर्बलास्ते
शुष्कैस्तृणैर्वनगजा बलिनो भवन्ति ।
कन्दैः फलैर्मुनिवराः क्षपयन्ति कालं
सन्तोष एव पुरुषस्य परं निधानम् ।।

उदये सविता रक्तो रक्तश्चास्तमने तथा ।
सम्पत्तौ च विपत्तौ च महतामेकरूपता ।।

कोऽन्धः? योऽकार्यरतः को बधिरः? यो हितानि न शृणोति ।
को मूकः? यः काले प्रियाणि वक्तुं न जानाति ।।

वृश्चिकस्य विषं पुच्छं मक्षिकायाः विषं शिरः ।
तक्षकस्य विषं दन्तं सर्वाङ्गं दुर्जनस्य च ।।

भद्रं कर्णेभिः शृणुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः ।
स्थिरैरङ्गैस्तुष्टुवांसस्तनूभिर्व्यशेम देवहितं यदायुः ।। यजुर्वेदः, २५.२१

अग्न आयाहि वीतये गृणानो हव्यदातये ।
नि होता सत्सि बर्हिषि ।। सामवेदः, १. १. १

अङ्गुष्ठमात्रः पुरुषो ज्योतिरिवाधूमकः ।
ईशानो भूतभव्यस्य न ततो विजुगुप्सते । ।एतद् वै तत् ।। कठोपनिषद् २ .१ .१३

न संदृशे तिष्ठति रूपमस्य न चक्षुषा पश्यति कश्चनैनम् ।
हृदा हृदिस्थं मनसा य एनमेवं विदुरमृतास्ते भवन्ति ।। श्वेताश्वतरोपनिषद् ४. २०

मन्मना भव मद्भक्तो मद्याजी मां नमस्कुरु ।
मामेवैष्यसि सत्यं ते प्रतिजाने प्रियोऽसि मे ।।श्रीमद्भगवद्गीता १८.६५

सर्वधर्मान् परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज ।
अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ।। श्रीमद्भगवद्गीता, १८.६६

अहं बालकः, लघुः बालकः ।
अल्पाऽवस्था, दुर्बलः कृशः ॥
हस्वं शरीरम् ॥
लघू मदीयौ बाहू, लघू मदीयौ पादौ ।
स्वल्पा शक्तिः, स्वल्पा बुद्धिः ॥
किन्तु मदीयं लक्ष्यम्, महाविशालम् ।
दूरे दूरे गन्तुम्, आकाशे उड्डयितुम् ॥
जातु चन्द्रमानेतुम्, जातु यमेन च योद्धुम्।
विश्वविजेता भवितुम्, जगतो नेता भवितुम् ॥
नूतन-ब्रह्मा भवितुम्, नूतन-सृष्टिं कर्तुम् ।
जगतः पापं हर्तुम्, सर्वं सुखिनं कर्तुम् ॥
धर्मराज्यमानेतुम्, भुवि स्वर्गं वासयितुम् ।
सदा मनः कामयते, इदं मनः कामयते ॥
इयं मदीया इच्छा।
एषा मम प्रतिज्ञा ॥

उरुगुं ध्युगुरुं युत्सु चुकुशुस्तुष्टुवुः पुरु।
लुलुभुः पुपुषुर्मुत्सु मुमुहुर्नु मुहुर्मुहुः ।।